Informatie Systemisch coachen:
Een familie kan je op drie manieren opstellen:
- Een individuele opstelling met vloerankers. De vraagsteller legt voor de familieleden vloerankers zoals placemats neer in de ruimte. Dat doet de vraagsteller op een bepaalde wijze omdat hij of zij een innerlijk beeld heeft bij de hulpvraag of het thema. Een vloeranker kan een persoon representeren of een emotie of conflict. De vraagsteller gaat zelf op de verschillende vloerankers staan om te ervaren wat er speelt. Zodoende krijgt de vraagsteller inzicht in het thema dat verbonden is met de persoonlijke situatie en geschiedenis van de familie.
- Een tafelopstelling met poppetjes. De vraagsteller stelt op een tafel de familie op met poppetjes. Dat doet de vraagsteller op een bepaalde wijze omdat hij een innerlijk beeld heeft bij de hulpvraag of het thema. Een poppetje kan een persoon representeren of een emotie of conflict. De vraagsteller gaat zelf aan de verschillende poppetjes voelen om te ervaren wat er speelt. Zodoende krijgt de vraagsteller inzicht in het thema dat verbonden is met de persoonlijke situatie en geschiedenis van de familie.
- Een familieopstelling met representanten (personen die de familieleden vervangen).
De vraagsteller zet met de hulpvraag of thema in gedachte, de representanten in de ruimte. Vervolgens gaan de representanten ervaren wat de familieleden ervaren aan emoties, gedachten en gedrag. De vraagsteller kan van een afstand kijken en doorvoelen wat er gebeurt. Dit geeft vaak al diepgaand inzicht. De vraagsteller kan vervolgens de plek innemen van een representant om nog beter die positie te doorvoelen. Representanten kunnen overigens ook een emotie, blokkade of conflict representeren.
Werking van de familieopstelling
Hoe worden alle emoties en gedachten verklaard die tijdens een familieopstelling door de representanten en de vraagsteller worden ervaren?
De werking van dit zogenaamde ‘Wetende veld’ is nog niet makkelijk te verklaren.
De energetische dynamieken van de familieopstelling zouden gebaseerd zijn op de energetische velden van de individuen, op de familievelden en op het individuele-, systemische- en spirituele geweten. Deze dynamieken werken op energie, trillingen en resonantie op het diepste niveau.
Kwantumfysica houdt zich met deze materie bezig. Ik verwijs naar het boek Gezonde Verhoudingen van Indra Torsten Preiss. Hierin wordt de werking van familieopstellingen verklaard met morfologische velden, resonantie, epigenetica, genetische seksuele aantrekkingskracht en met onderzoeken over spiegelneuronen.
De therapeut werkt volgens de basisprincipes van het familieopstellen. Deze principes zijn gebaseerd zijn op primaire menselijke behoeften. Deze basisprincipes zijn:
- Binding; het innemen van de eigen plek in de familie. Het erbij horen en erkennen wat er is.
- Ordening; de zogenaamde spelregels of sociale gedragscodes in de familie die tegemoet komen aan de behoefte van veiligheid, sociale regels en voorspelbaarheid.
- Balans; de behoefte aan evenwicht in geven en nemen
Deze principes worden helaas veelal gehinderd door verstrikkingen, lastige dynamieken of ingesleten patronen. Denk daarbij aan onder meer triangulering, parentificatie of ouderverstoting. Bij deze hindernissen is vaak sprake van problematiek met één of meerdere van de volgende negen vastomlijnde werkprincipes of modules:
- Afbakening
- Volgorde
- Uitreiken
- Teruggave
- Verlangen
- Eren
- Het lot nemen
- Zelfrechtvaardiging en strijd
Met interventies in de oude familieopstelling kan een nieuwe familieopstelling neergezet worden. Deze nieuwe familieopstelling is op dat moment, het meest haalbaar en wenselijk voor de vraagsteller.
Interventies in een familieopstelling zijn bijvoorbeeld verschuivingen en uitspraken. Deze interventies worden door de therapeut in overleg met de vraagsteller gedaan. Op termijn kan een familieopstelling zelfs doorwerken in de relaties en in de werkomgeving van de vraagsteller.
